Tajemniczy Krater

Shanti

-Kto to jest ? Może mi ją kiedyś pokarzesz ? -uśmiechnęłam się do niego machając nerwowo ogonkiem... Byłam ciekawa kto to był mi oczywiście chodziło o niego i myślałam że zrozumiał ale czy napewno ?

Kotro

- Czy pokażę? Nie muszę ci jej pokazywać... Wystarczy, że spojrzysz na siebie w lustro.- Powiedziałem do niej po chwili. To musiała już zrozumieć. No... Mam trochę dziwne życie, ale da się żyć.

Shanti

Spojrzałam na niego zdziwiona chodziło o mnie... Byłam ciekawa czy wie że mi chodzi o niego... -J... ja ? -powiedziałam przechylając głowe na bok...

Kotro

Uśmiechnąłem się.
- Tak... Ty.- Potwierdziłem jej bez namysłu. Ciekawe jak to przyjmie i co mi odpowie? Dowiem się tego tylko wtedy, gdy ona sama mi to powie.
- A en chłopak, kim on jest? Ten któremu oddałabyś serce?- Zapytałem.

Shanti

Zaśmiałam się... -Na pewno go znasz, a nawet mogę bez problemu stwierdzić że znasz... -uśmiechnęłam się do niego. -Zgadnij.-zaśmiałam się chciałam aby sam to powiedział i podroczyć się z nim też troszkę x3

Kotro

Hmm... Go znasz. Ja nie znałem żadnych chłopaków. No chyba, że prze mordem mojej rodziny, znałem takiego jednego... Ja znam tylko siebie.
- Ja...? J-ja?- Zapytałem się, jęcząc. Nie wiem dlaczego jęczałem, może z wrażenia?

Shanti

Zaśmiałam się rozbawiło mnie to jego zacinanie się... -Tak głuptasie... -przytuliłam go stojąc z tyłu...

Kotro

Ja nie mogę... Komuś się spodobałem? I to tak szybko. Ale ona mi się też spodobała. Przytuliłem ją i uśmiechnąłem się. Spojrzałem jej w oczy.
(Brak weny)

Shanti

Również go przytuliłam może jednak mogli byśmy byc razem ^ ^ Ale nie chciałam o to pytać jakby tak uważał sam by to powiedział...

<oj brak, brak -.- >

Kotro

Zamyśliłem się nad tym. Jakby wyglądało nasze życie? Cy moglibyśmy być razem? Tylko jeśli ona się zgodzi.
- Shanti, czy chciałabyś być ze mną parą? Czy chciałabyś mnie kochać?

Shanti

Spojrzałam na niego zdziwiona i zdezorientowana to... to było... Brzmiało tak pięknie...
-Pod jednym warunkiem... -powiedziałam z lekkim i jakże delikatnym uśmiechem...
-Nigdy przenigdy mnie nie zostawisz... i oczywiście nie zdracisz... -powiedziałam i nie czekając na odpowiedź pocaowałam go...

Kotro

Czując pocałunek uśmiechnąłem się.
- Nigdy cię nie zostawię, ani nie zdradzę. Będę z tobą do końca mego życia. A czy ty też obiecujesz?- Powiedziałem z uśmiechem na twarzy. Powiedziałem to jak poeta.

Shanti

-Mam taką nadzieję... -powiedzialam tak to wszystko brzmiało i może nawet wyglądało jak jakiś miuzikal bez muzyki. Jakieś przedstawienie dramatyczno miłosne gdy oni się zakochują a potem umierają razem... Uśmiechnęłam się do niego i patrzyłam w milczeniu w jego błyszczące oczy...

Kotro

To było piękne. Czułem się taki spełniony i uradowany. Myślałem, że jestem w raju.
- Mieć taką dziewczynę jak ty, to po prostu cud. Z tobą czuję się jak nowy. Nigdy się tak nie czułem.- Powiedziałem do niej po chwili. Spojrzałem jej w oczy i pocałowałem ją w czoło i przytuliłem.

Shanti

Wtuliłam się w niego...
-To... To takie wspaniałe... Może faktycznie jesteśmy w raju ? -uśmiechnęłam się do niego... Tak, to było cudowne i aż nierealne... A jednak...