Tajemniczy Krater

Kotro

Byłem inny niż zwykle. Zawsze byłem niechętny do miłości i przyjaźni. A tutaj takie rzeczy. Było pięknie.
- Co teraz zrobimy?- Zapytałem z czułością w głosie.

Shanti

Wzruszyłam ramionami...
-Nie wiem... A ty? Masz jakieś pomysły? -podniosłam głowe z jego piersi i spojrzałam mu w`oczy... Jakoś nie miałam nic prócz pustki w głowie. To przez tę miłość ?

Kotro

Jakieś pomysły? Żadnych nie miałem, jak zwykle. Rzadko mam jakieś pomysły.
- Niestety nie mam. Mam jedynie pustkę w głowie.- Odpowiedziałem jej po chwili. Spojrzała mi się w oczy. Ja spojrzałem się w jej. Jej oczy były piękne... Miłość.

Shanti

Pomyślałam to samo "Miłość " zachichotałam i usiadłam z nim na ziemi wtulając się w niego. -Cóż to takie... niesamowite? -uśmiechnęłam się trzymając głowe na wysokości jego serca słysząc jego bicie. Jak muzyka... Spojrzałam w księżyc.
-Nawet nie zauważyłam kiedy się zciemniło. -zaśmiałam się dalej patrząc w księżyc.

Kotro

- Ja zauważyłem to. Ale nie chciałem niszczyć tej pięknej chwili.- Powiedziałem po chwili. Przypomniałem coś sobie. Niech to!
- Dla mnie księżyc, to piękno i zarazem słońce zmarłych.- Dodałem, ale czule. Patrzyłem się na nią, jak ona patrzyła się na księżyc. Po paru minutach patrzenia, spojrzałem w ziemię i znowu na nią.