Tajemniczy Krater

Crystal · Wysłany: Czw 12:54, 31 Mar 2011 Temat postu: Tajemniczy Krater

Na końcu krainy, znajduje się ogromny wulkan. Powstał on jeszcze przed naszą erą, więc już dawno zdążył wygasnąć. Jednak w jego środku wciąż płynie lawa. Można do niego spokojnie wejść, tylko trzeba uważać na wrzącą lawę. W środku można znaleźć naprawdę ciekawe przedmioty, m. in. czerwone rubiny.

[link widoczny dla zalogowanych]

Shanti

Stanęłam na krawędzi skały i wskoczyłam do wnętrza rozejrzałam się wokół było tu ciepło i jasno... Usiadłam sobie na ziemi bawiąc się wulkanicznym piaskiem...

Kotro

Przyszedłem tu niepewnym krokiem. Bałem się, że wulkan może się obudzić i wybuchnąć. Ale nie mogłem krakać. Wskoczyłem do środka. Westchnąłem. Było trochę gorąco, ale dało się wytrzymać. Zauważyłem pewną dziewczynę.
- Cześć, jestem Kotro.- Powiedziałem do dziewczyny, która właśnie bawiła się piaskiem.

Shanti

Odwróciłam się do niego wstałam i otrzepałam sie ... Z Uśmiechem podałam ręke... -A ja Shanti...

Kotro

- Miło mi cię poznać. Co ty robisz tutaj w kraterze?- Zapytałem spokojnie. Przegryzłem wargę i popłynęła mi kropelka krwi. Szybko zakryłem usta dłońmi.

Shanti

Spojrzałam na niego... -A po co ty to zrobiłeś ? -zaśmiałam się...

Kotro

Uśmiechnąłem się koleżeńsko. Lekko się zaśmiałem.
- A tak... Miałem nadzieję tu coś znaleźć. No spodziewałem się jakiś kryształów, a nie dziewczyny.- Zaśmiałem się.

Shanti

Również się zaśmiałam... -A tak wogle spójrz... -podeszłam do niego pokazując jakiś niewielki bodajże szlachetny kamień który znalazłam w ziemi...

Kotro

Spojrzałem na kamień w jej ręce. Po tym spojrzałem jej w oczy.
- Piękny...- Powiedziałem prawie szeptem. Ona to ma szczęście w znaleziskach. Shanti... Ładne imię.

Shanti

Uśmiechnęłam się -Dziękuje... i wiesz... Weź go... -powiedziałam chwytając jego dłoń rozkładając ją i wkładając tam kamyczek... Z uśmiechem...

Kotro

Uśmiechnąłem się szczerze. Przestałem patrzeć w jej oczy. Schowałem kamyczek do torby.
- Dziękuje.- Powiedziałem delikatnie i spokojnie. Zamknąłem na chwilę oczy i otworzyłem. Obmacałem mój naszyjnik. Otworzyłem i patrzyłem się na zdjęcie przez kilka sekund. Zamknąłem.

Shanti

Spojrzałam na niego... -Kto tam jest? -spytałam z miłym uśmiechem... Spojrzałam w jego oczy tak jak on to zrobił wcześniej... Były ładne błyszczące na zielonkawy kolor...
/Ej ja muszę już iść... -.- Ale wróce to ci odpisze ^ ^ /

Kotro

Uśmiech nadal promieniał mi na twarzy.
- Moi rodzice... Zabici rodzice...- I znowu, wspomnienie o rodzicach. Wspomnienie, jak ten psychopata wybił ją co do jednego, a mnie zostawił. Zauważyłem, że patrzy mi się w oczy. Lekko westchnąłem. Już tylko kącikami ust się uśmiechałem.

Shanti

Zasmutniałam -Wybacz jeżeli cię zasmuciłam... Nie chciałam, nie wiedziałam że to się z nimi stało... Przepraszam... Ja... Rozumiem... Gdy moja babcia umarła poczółam jakby świat się zawalił... I wiem wiem... Powiesz że to nie to samo... -sprubowałam się lekko do niego uśmiechnąć....

Kotro

Uśmiechnąłem się do niej. Już mi lepiej.
- Nie wiń się. Miałaś prawo się zapytać, w końcu nie wiedziałaś. To nie twoja wina. I dzięki, już mi lepiej.- Westchnąłem, ale nadal się uśmiechałem.